Kiedy dodajemy "the", a kiedy "a" lub "an" przed słówkiem?

Ucz się przerabiając lekcje po kolei. Wiele rzeczy poznasz w odpowiednim momencie.
Wprowadzenie do tematu przedimków (article) jest w lekcji A1-7 i później A2-1-2.

1. Przedimek nieokreślony „a” stawia się przed rzeczownikami policzalnymi, określającymi osoby lub rzeczy, o których nic nie wiadomo lub o których wspomina się po raz pierwszy, np.:

I can see a boy. (Widzę chłopca.) (= jakiegoś)

2. Przedimek nieokreślony stawia się przed rzeczownikiem, gdy podaje się definicję, opis lub określenie zawodu, np.:

Warsaw is a city. (Warszawa jest miastem.)

My mother is a doctor. (Moja mama jest lekarką.)

3. Przedimka tego nie stawia się przed rzeczownikami w liczbie mnogiej:

There are flowers everywhere! ale: There is a flower on my desk!

Przedimek nieokreślony AN
1. Przedimek nieokreślony przed samogłoską przyjmuje formę „an”, przy czym decydująca jest tutaj wymowa hasła (pierwsza głoska), a nie jego zapis. Np.:

an hour ale: a horse

an umbrella ale: a university

2. Jeżeli przed rzeczownikiem pojawia się przymiotnik, to przedimek stawia się przed przymiotnikiem (lub grupą przymiotników). Przedimek przyjmuje wtedy formę odpowiednią dla pierwszej głoski przymiotnika, np.:

It is an old wooden table. (To jest stary drewniany stół.)

Przedimek określony THE – najważniejsze zasady użycia
Przedimka określonego „the” używa się zarówno przed rzeczownikami policzalnymi, jak i niepoliczalnymi, gdy:

1. mówi się o osobach lub rzeczach, o których wspominało się wcześniej, np.:

I can see a boy. The boy is really dirty…

Widzę (jakiegoś) chłopca. Chłopiec jest naprawdę brudny…

2. nie ma wątpliwości, o którą osobę lub rzecz chodzi, np.:

Could you close the window?

Czy mógłbyś zamknąć okno? (w pokoju jest tylko jedno otwarte okno)

3. wiadomo, że w danej sytuacji (w danym miejscu, w danej organizacji, w danym okresie) jest tylko jedna taka rzecz, jedno takie miejsce lub jedna taka osoba, np.:

I’m on the balcony!

Jestem na balkonie! (mamy tylko jeden balkon)

Could I speak to the secretary?

Czy mógłbym rozmawiać z sekretarką? (w firmie jest tylko jedna)

4. rzeczownik jest poprzedzony przymiotnikiem w stopniu najwyższym, np.:

He’s the best pupil in the class.

On jest najlepszym uczniem w klasie. (tylko jeden może być najlepszy)

Kiedy jeszcze używać przedimka określonego?
Przedimka określonego używa się także:

1. przed niektórymi rzeczownikami określającymi grupy ludzi, zwłaszcza zinstytucjonalizowane, np.:

the police (policja)

the army (wojsko)

2. przed rzeczownikami, które określają rzecz występującą pojedynczo, np.:

the world (świat)

the sun (słońce)

the country wieś (okolica wiejska)

3. przed rzeczownikami, które określają usytuowanie przestrzenne lub czasowe obiektu lub wydarzenia, np.:

My house is on the right. (Mój dom jest po prawej stronie.)

4. przed nazwami państw w liczbie mnogiej, np.:

I’m going to the Netherlands. (Jadę do Holandii.)

5. przed rzeczownikami określającymi strony świata, np.:

We’re going to the north. (Jedziemy na północ.)

6. w pewnych ustalonych zwrotach, np.:

I’m listening to the radio. (Słucham radia.)

I can play the piano. (Umiem grać na pianinie.)

7. jako części określeń „ten sam”,„taki sam”, np.:

They live in the same city. (Oni mieszkają w tym samym mieście.)

O czym jeszcze warto pamiętać?
1. Przedimka określonego używa się w nazwach budynków czy instytucji, np.:

I’m going to the cinema / the theatre. (Idę do kina/ do teatru.)

2. Przedimek określony stawia się przed nazwami sklepów czy lekarzy, np.:

I’m going to the dentist’s. (Idę do dentysty.)

†Można też powiedzieć „to the dentist” (zwłaszcza w AmE). Nacisk kładzie się wtedy bardziej na osobę, a nie – na miejsce (różnica jest jednak niewielka).

Zwroty bez przedimków
Przedimka nie używa się w wielu ustalonych zwrotach. Należy zapamiętywać je na bieżąco podczas nauki, a do najważniejszych z nich należą:

to be at home / at school / at work / in hospital / in bed / on holiday

to go home (!) / to school / to work / to hospital / to bed / on holiday

Kiedy jeszcze NIE stawiać przedimka?
Przedimka nie stawia się:

1. przed rzeczownikami w znaczeniu ogólnym, np.:

I like sport. (Lubię sport.)

I love taking photos. (Uwielbiam robić zdjęcia.)

I have eggs and coffee for breakfast. (Na śniadanie jem jajka i piję kawę.)

2. przed nazwami gier, dyscyplin sportowych, dziedzin naukowych i przedmiotów szkolnych (w tym języków), np.:

Tennis is a sport. (Tenis jest dyscypliną sportową.)

I’m studying English and History. (Studiuję angielski i historię.)

†Przedimek jednak się pojawia, jeśli sprecyzuje się dane pojęcie, np.: I’m interested in the history of this town. (Interesuję się historią tego miasta.)

3. przed nazwami ulic, placów itp.:

I live in Oxford Street. (Mieszkam przy ulicy Oksfordzkiej.)

4. przed nazwami miast, stanów (np. w USA), wysp, krajów i kontynentów, np.:

Berlin is the capital of Germany. (Berlin jest stolicą Niemiec.)

Sicily is a part of Europe. (Sycylia jest częścią Europy.)

Alaska is the most northern state in the USA. (Alaska jest najdalej położonym na północ stanem USA.)

†Przed nazwami krajow występujących w liczbie mnogiej stawia się przedimek określony (np. the USA,the Netherlands).

Przedimka nie stawia się także:
1. przed nazwami posiłków, np.:

Breakfast is ready! (Śniadanie gotowe!)

2. przed rzeczownikami poprzedzonymi przymiotnikami typu „next” czy „last”, np.:

I’m coming back next week. (Wracam w przyszłym tygodniu.)

3. przed określonymi rzeczownikami, np.:

I came home late in the evening. (Przyszłam do domu późno wieczorem.)

I often watch television. (Często oglądam telewizję.) ale: Could you turn on the television? (Czy mógłbyś włączyć telewizor?)

4. przed nazwami środków transportu poprzedzonymi przyimkiem „by”, np.:

I came here by taxi. (Przyjechałam tutaj taksówką.)

Warto znać podstawowe roznice znaczeniowe jakie nadaje zastosowanie a/an czy the (lub ich nie zastosowanie). Inne przypadki są dość trudne do ogarnięcia, ale w zależności od twojego celu uczenia się języka, powinieneś się tym mniej przejmować niż naprawdę fundamentalnymi błędami. Ogólne zasady są bardzo proste, kwestia wyćwiczena.

The dodajemy, gdy mówimy o rzeczy lub zwierzęciu, a ,,a'' dodajemy przed wyrazamy zaczynającymi się na spółgłoskę, np. a fruit, a tomato. An dodajemy przed samogłoską, np. an orange, an apple,

No jestem dopiero na B2

Poza przypadkami, gdzie `The` dodaje sie, bo tak i już (np. nazwy własne - The Nederlands) i kilkoma pewnie innymi regułami ktore trzeba zapamietac, posługiwanie sie `the` i `a\an` robi się na czuja. Zaleznie od tego, czy mowimy o czyms konkretnym, co potrafimy zidentyfikowac, widzielismy to albo słyszelismy o tym, czyms na czym skupia sie terazniejszy uwaga, uzywamy `the`, 'a\an` zaś w przypadku rzeczy bliżej nie określonych.
Przykładem może być taka rozmowa:
- Have your heard about anyone from our highschool?
- Adele is preparing to her wedding, that's all I know...
- Robert is the lucky guy
2gie zdanie nie ma na celu oznajmienia, ze Robert jest szczęsciarzem w życiu, ale wskazanie czyją żoną bedzie Adele.
Jesli odpowiedz by brzmiała:
- Robert is a lucky guy
Można by to odebrać jako, że Robert jest szczesciarzem, ale nie znamy powodu tego szczescia i prawdopodobnie oczekujemy od rozmówcy, że rozwinie swoją mysl i powie dlaczego, Kontekst sie zmienia z Adele na Roberta