Kiedy stosujemy rodzajniki el, la?

¡Hola, amigo! Kwestia rodzajników w języku hiszpańskim to temat dosyć złożony. Czasem dla Hiszpanów coś bez rodzajnika po prostu brzmi lepiej, a czasem jego brak może być błędem. Istnieje jednak kilka reguł, które wskażą Ci, w jakich miejscach ominąć rodzajnik:

- przed nazwami własnymi, np. "Vivo en Valladolid". Istnieją jednak wyjątki - używa się rodzajników określonych przed nazwami rzek, jezior czy gór: "Escalé el Everest".
- za czasownikiem "haber": "Hay comida en la mesa".
- przed rzeczownikami niepoliczalnymi oraz w liczbie mnogiej, które są niespecyficzne, np.: "Mi amiga vende coches", "No me gusta beber café".
- przed nazwami miesięcy: "Nos casamos en julio". Są jednak wyjątki, gdy mówimy o konkretnym/specyficznym miesiącu, np. "El julio más caluroso fue en 2005".
- kiedy podmiotem zdania jest czasownik w bezokoliczniku: "Bailar es divertido".
- kiedy podajemy zawód: "Juanita es profesora". Istnieją wyjątki, np. Juanita es la profesora de mi hijo.
- kiedy podajemy narodowość: "Ana es polaca".
- kiedy mówimy o przedmiotach, kierunkach studiów: "Mi hermano estudia matemáticas".


Warto jest otaczać się żywym językiem - na przykład hiszpańskim radiem albo serialami, żeby osłuchać się z naturalnym użyciem rodzajników.